Appraiseman. Biuro usług inżynierskich.
Kania A.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ 1) z dnia 6 stycznia 2004 r. w sprawie kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów na potrzeby przemysłu farmaceutycznego (Dz. U. z dnia 23 stycznia 2004 r.) Na podstawie art. 14 1 § 1 pkt 2, art. 14 5 § 1 oraz art. 14 19 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802, z późn. zm. 2) ) zarządza się, co następuje: § 1.  Do dnia 30 kwietnia 2004 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe na przywóz towarów wymienionych w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2.  W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 219, poz. 2153). § 3.  Dla towarów wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia rozdysponowanie kontyngentów jest dokonywane według kolejności złożenia kompletnych wniosków. § 4.  Udzielenie pozwolenia na przywóz towarów wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia uzależnia się od złożenia przez wnioskodawcę kaucji w wysokości określonej w tym załączniku. § 5.  Wnioski o udzielenie pozwolenia składa się od dnia wejścia w życie rozporządzenia. § 6.  Dla towarów wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia rozdysponowanie kontyngentów jest dokonywane według kolejności dokonania zgłoszenia do procedury dopuszczenia do obrotu. § 7.  Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. ________ 1)    Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania...

UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 16 lutego 1995 r. w sprawie podstawowych problemów obronności państwa. (M.P. z dnia 21 lutego 1995 r.) Zapewnienie bezpieczeństwa jest podstawowym zadaniem i obowiązkiem władz państwa. Zgodnie z art. 8 przepisów konstytucyjnych, utrzymanych w mocy na podstawie art. 77 ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym, na straży suwerenności i niepodległości Narodu Polskiego, jego bezpieczeństwa i pokoju stoją Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej. Ze względu na wagę funkcji wykonywanych przez Wojsko Polskie nie może ono być miejscem ścierania się różnych orientacji politycznych, samo też nie może być podmiotem politycznym. Każda taka próba mogłaby bowiem odbić się negatywnie na społecznym zaufaniu, jakie Wojsko Polskie sobie zdobyło, i osłabić słuszne przekonanie, że należy ono do całego narodu. Tak więc fundamentalna dla każdego demokratycznego państwa zasada całkowitej apolityczności wojska powinna być z całą skrupulatnością przez wszystkich przestrzegana. Siły zbrojne, choć same nie mogą wpływać na politykę i kształt ustroju, stanowią ogromnie ważny instrument polityki państwa. To wszystko sprawia, że do rangi ustrojowej urasta problem zapewnienia właściwej cywilnej i demokratycznej kontroli nad siłami zbrojnymi. Organem całkowicie odpowiedzialnym przed Sejmem za siły zbrojne i ich gotowość do wypełniania zadań jest Rząd, a w szczególności Minister Obrony Narodowej, który w związku z tym powinien być wyposażony w stosowne kompetencje. Należy stwierdzić, że od 1986 r. trudności gospodarcze spowodowały drastyczne obniżanie się świadczeń na obronę narodową. Ten proces powinien zostać odwrócony i budżet Ministerstwa Obrony Narodowej powinien systematycznie rosnąć,...